Category: Poetry

आज मला
जरा निवांत झोपूद्या

बंद खोलीत
उघड्या खिडकीतून
ताऱ्यांशी बोलूद्या
आज मला जरा निवांत झोपूद्या

पांघरलेल्या चुकांना
हळूच डोकावून बघुद्या
आज मला जरा निवांत झोपूद्या

उद्या पळू कि परत, शोधायला !!
माझं काय आणि कोण
आज फक्त बसुद्या
जरा… निवांत झोपूद्या
जरा निवांत झोपूद्या

निरंजन कुलकर्णी
१८-जुलै-२०२०

(मैत्रिणी बरोबर हुंदडायची ईच्छा झाल्यावर…)
हात दे हातात, बागडू मौजेत,
चल जाऊ झोकात गं…..
डोंगर माथ्यात,मंद सूर्यास्तात,
हात दे हातात गं….
बांबूच्या बनात, माडांच्या सावलीत,
हात दे हातात गं…
स्वप्नांच्या जगात, जाऊ या ढगात,
हात दे हातात गं…
लोळूया मजेत, मखमली गवतात,
हात दे हातात गं…
कोकीळेला सादत, मेंढ्यांच्या कळपात,
चल जाऊ झोकात गं….
गोड हसू गालात, टाळ्यांच्या नादात,
चल जाऊ झोकात गं…..
गाईंच्या घंटात, मंजुळ निनादात,
चल जाऊ झोकात गं…..
हिरव्या रानात, द्राक्षांच्या मळ्यात,
हात दे हातात गं…
मोकाट सुसाट, वा-याशी स्पर्धत,
चल जाऊ झोकात गं…..
वीज भिने अंगात, आपल्याच दंगात,
चल जाऊ झोकात गं….
ढग दाटी नभात, चिंब भिजू पावसात,
हात दे हातात गं…
नाचू या तालात, गाऊ या रंगात,
हात दे हातात गं…
चांदणे नभात, चंद्र लपे झाडात,
हात दे हातात गं…
आनंद मनात, मावीना गगनात,
चल जाऊ झोकात गं……
तृप्तता साठत, हस-या घरट्यात,
वाट धरू परतीची गं….
हात दे हातात, बागडत मौजेत,
चल जाऊ झोकात गंssssssss

स्वाती कुलकर्णी.

9th February 1991

अरे माझ्या मित्रा
होऊ नको दुःखी
दुनियेवर रुसून
बनू नको खच्ची

रडण्याने का कुणाचे
दुःख कमी झालाय
लढणंच आयुष्य आहे
दुःख थोडच चुकलंय

कोणी नाही आपलं
अस नको मानू
दुसऱ्यांच्यातला राम शोध
आणि काम ठेव चालू

प्याद्यांच्यातील नाहीस तू
आहेस तू राजा
दुनियेच्या पटावर
गाजवतो जो सत्ता

परत आता रडताना
दिसलास जर मला तू
नाही वाईट माझ्या सारखा
लक्षात ठेव तू !!!

— निरंजन कुलकर्णी (२६-जनुकारी-२०००)

काळी रात्र, थंड वाऱ्याची मंद झुळूक
बाभळीचे झाड त्याचा तो विद्रुप आकार
मनात आलेले हे असले विचार
आणि अंगावर पडलेली ती पाल

— निरंजन कुलकर्णी (२२-मार्च-१९९९)

माझी तिची गूढ मैत्री
मला हवी ती रोज रात्री

दिवसातील एक त्रितीअंश वाहिला तिज साठी
न विसरता आठविते दिवसाकाठी

कॉलेज मध्ये असते नेहमी माझ्या पाठी
विसरतो फाक्त तिला परीक्षे साठी

अंधारच साकारतो तिचे येणे
उजेडच घडवितो तिचे जाणे

मेल्यावरही आहे जिला होप
ती माझी प्रिय सखी झोप

— निरंजन कुलकर्णी (०७-डिसेंबर-१९९७)

आई जरा ऊठ
आर्धा तास झोप झाली
तुझ्या साठी खूप
आई जरा ऊठ

बाबा ला हवाय चहा कॉफी
मला थोडा दूध
आई जरा ऊठ

बाहेर पडलीये हवा मस्त
फिरायला जाऊ सगळे दोस्त
आई जरा ऊठ
आई जरा ऊठ

लंगोट माझा बदलताना
बाबा चिडतोय खूप
आई please जरा ऊठ
आर्धा तास झोप झाली
तुझ्या साठी खूप
आई ऊठ….आई ऊठ.. आई ऊठ ..आआआआ ..आ आ आ आ ….

–निरंजन कुलकर्णी (१८-सप्टेंबर -२०१९)